Laten we die andere pandemie niet vergeten

Zowat de hele wereld is tot stilstand gekomen. Het Coronavirus heeft de hele wereld in zijn greep. Momenteel zitten de meeste mensen thuis, opgesloten. Sommige bedrijven, zoals de supermarkten, maken opeens veel winst, terwijl anderen zich veel zorgen maken over hun financiële situatie. Mensen zijn angstig of wantrouwig, dan weer solidair en dienstbaar. Terecht moet men zich zorgen maken over de gevolgen van de epidemie en Godzijdank roept dit bij de mensen in de zorg het beste naar boven.

​Toch kunnen wij niet nalaten te denken aan die andere pandemie, die ondertussen gewoon doorgaat, maar qua impact nog veel erger is, hoe erg de Corona-crisis ook is. Wereldwijd gaat het tot nu toe om zo’n 730.000 besmettingen door het virus, met ongeveer 34.000 doden. Het leed bij het verlies van elke mens is onmetelijk en de druk op de zorgsector zeer zwaar. Het is dan ook hartverwarmend dat mensen die zich inzetten extra worden gewaardeerd en bemoedigd.
 
Met het diepste medeleven voor alle leed en de grootste waardering voor de dienstbaarheid van velen, blijft toch dat ander leed onderbelicht, en daarover kunnen we toch niet zwijgen. Als we de cijfers van abortus bekijken, zien we sinds 1980 een snelle stijging. De laatste jaren gaat het om ongeveer 45.000.000 abortussen per jaar. 45 miljoen baby's per jaar! 123.287 baby’s per dag! In België alleen al sterven er gemiddeld twee baby's per uur, en dat continu door! Sinds 1980 zijn er wereldwijd al meer dan 1.500.000.000 kindjes gedood in de moederschoot! Anderhalf miljard weerloze kindjes gedood in 40 jaar tijd!
 
Zou er ooit een pandemie, oorlog of genocide geweest zijn met zo’n groot aantal slachtoffers? Maar zoals een virus niet zomaar te stoppen is of een tiran niet zo gemakkelijk in zijn macht te breken, zo is het kwaad van abortus moeilijk te bestrijden. Laten wij ook het leed niet vergeten van die baby’s die in de moederschoot worden gemarteld en gedood en het leed van moeders en vaders die tot besef komen. Laten we ook niet vergeten hen te bemoedigen en steunen die zich inzetten om moeders in nood op te vangen of baby’s die geen thuis vinden te adopteren, en zovele anderen.
 
Mogen wij ook vragen hen niet te vergeten die zich op dit front inzetten, om de heiligheid van het leven van kleine baby’s en van elke mens te verdedigen. De strijd blijft. De stemming van de wet voor de uitbreiding van abortus is slechts tijdelijk uitgesteld. Aan de euthanasie-wetgeving wordt geprutst. Anticonceptie wordt nu gratis aan jongeren aangeboden terwijl een haast perverse seksuele opvoeding wordt opgedrongen. Het werk van Pro Vita blijft hard nodig. Ook wij voelen echter de gevolgen van de corona-crisis door een sterke daling aan giften. Mogen wij daarom een beroep doen op uw goedheid om ons werk te blijven steunen!