| | Het is moeilijk om jonge kinderen geen trauma te bezorgen door de horror van de abortusindustrie en de cultuur van de dood. Maar de waarheid is dat ze er vroeg of laat toch mee in aanraking zullen komen. Hieronder enkele stappen die je al kan zetten om je ervan te vergewissen dat je (jonge) kinderen stevig gefundeerd staan in de cultuur van het leven. |
Kinderen van alle leeftijden moeten leren over de foetale ontwikkeling.
Het is nooit te vroeg om een basis van respect voor de menselijke waardigheid te leggen. Als een peuter reeds weet dat de ongeborene een kindje is, zal hij die kennis zijn hele leven meedragen, in het bijzonder wanneer dit later nog beter onderbouwd wordt. Wanneer kinderen later op school dan de leugen te horen krijgen ‘dat het nog geen baby is’, kunnen ze van hun kennis en vaardigheden gebruik maken dit objectief te weerleggen.
De wetenschap helpt leerlingen belangrijke conclusies te trekken over het ongeboren leven. Ten eerste, ongeboren babies zijn geen ‘stukjes weefsel’, of ‘producten van conceptie’. Het zijn mensen die groeien en bewegen. Wij zijn allemaal unieke menselijke personen, gemaakt naar het beeld en de gelijkenis van God. Ten tweede, er is niets ‘potentieel’ aan leven in de baarmoeder. Het is niet een ‘potentieel leven’, maar een ‘leven met potentieel’. Een ongeborene is een persoon. De schoonheid en het wonder zien in de ongeborene is de sleutel om een ware cultuur van het leven te bouwen.
Op jonge leeftijd leren over ongeboren baby’s hoeft de kinderlijke onschuld niet weg te nemen. Soms is de aankondiging dat mama een nieuwe baby verwacht de ideale vonk die een conversatie over de schoonheid in de baarmoeder teweegbrengt. Zo kan je al sleutelbegrippen aanhalen die later uitgediept kunnen worden. Jonge kinderen zijn vaak gefascineerd door baby’s. Je kan hun natuurlijke nieuwsgierigheid gebruiken om uit te leggen hoe de baby groeit en speelt, en samen te ontdekken, terwijl je gesprekken over menselijke seksualiteit tot later kan bewaren. Kinderen uitleg geven bij een miskraam helpt om betrokkenheid te creëren. De ongeboren baby een naam geven, broers en zussen toelaten in het rouwproces kan een mooie manier zijn om het nieuwe korte leven te vieren en aan te geven dat menselijk leven in alle stadia beschermwaardig is. Gebruik ook zeker visuele ondersteuningsmiddelen zoals echografieën, DVD’s, foetale modelletjes zodat het op niveau van de kinderen is.
Onthoud wel dat de meeste jonge kinderen veeleer geïnteresseerd zijn in baby’s dan in seksueel getinte thema’s. Het kan zelfs schadelijk zijn om op te jonge leeftijd zulke topics te bespreken. Als de ‘hoe worden baby’s gemaakt’-vraag rijst voor u denkt dat u kind er klaar voor is, kan u met volgende uitspraken een goede basis leggen (bestel hier meer boeken over dit onderwerp):
· “Voor je geboren werd, heeft God je moeder en vader uitgekozen. Hun liefde werd bezegeld door een persoontje zo klein – zelfs met een microscoop hadden we je toen niet kunnen zien – en zo speciaal. Helemaal in het begin, toen je mama nog niet wist dat jij er was, wist God al van jouw bestaan en hield Hij van je.”
· “Ieder van ons is uniek en onvervangbaar. Er is nooit iemand geweest en zal ook nooit iemand zijn zoals jij op de wereld.”
· “Je mama en papa hielden zoveel van elkaar dat God jou gemaakt heeft en in je mama’s buik plaatste.”
· “Ons leven is een echt wonder! Elke persoon in de wereld is een wonder, zo mooi gemaakt door God, en daarom moeten wij zorg dragen voor elk menselijk leven.”
Het is tijd dat we ons en onze kinderen wapenen tegen de cultuur van de dood! Laten we alle middelen aanwenden en ze goed voorbereiden!
Het is nooit te vroeg om een basis van respect voor de menselijke waardigheid te leggen. Als een peuter reeds weet dat de ongeborene een kindje is, zal hij die kennis zijn hele leven meedragen, in het bijzonder wanneer dit later nog beter onderbouwd wordt. Wanneer kinderen later op school dan de leugen te horen krijgen ‘dat het nog geen baby is’, kunnen ze van hun kennis en vaardigheden gebruik maken dit objectief te weerleggen.
De wetenschap helpt leerlingen belangrijke conclusies te trekken over het ongeboren leven. Ten eerste, ongeboren babies zijn geen ‘stukjes weefsel’, of ‘producten van conceptie’. Het zijn mensen die groeien en bewegen. Wij zijn allemaal unieke menselijke personen, gemaakt naar het beeld en de gelijkenis van God. Ten tweede, er is niets ‘potentieel’ aan leven in de baarmoeder. Het is niet een ‘potentieel leven’, maar een ‘leven met potentieel’. Een ongeborene is een persoon. De schoonheid en het wonder zien in de ongeborene is de sleutel om een ware cultuur van het leven te bouwen.
Op jonge leeftijd leren over ongeboren baby’s hoeft de kinderlijke onschuld niet weg te nemen. Soms is de aankondiging dat mama een nieuwe baby verwacht de ideale vonk die een conversatie over de schoonheid in de baarmoeder teweegbrengt. Zo kan je al sleutelbegrippen aanhalen die later uitgediept kunnen worden. Jonge kinderen zijn vaak gefascineerd door baby’s. Je kan hun natuurlijke nieuwsgierigheid gebruiken om uit te leggen hoe de baby groeit en speelt, en samen te ontdekken, terwijl je gesprekken over menselijke seksualiteit tot later kan bewaren. Kinderen uitleg geven bij een miskraam helpt om betrokkenheid te creëren. De ongeboren baby een naam geven, broers en zussen toelaten in het rouwproces kan een mooie manier zijn om het nieuwe korte leven te vieren en aan te geven dat menselijk leven in alle stadia beschermwaardig is. Gebruik ook zeker visuele ondersteuningsmiddelen zoals echografieën, DVD’s, foetale modelletjes zodat het op niveau van de kinderen is.
Onthoud wel dat de meeste jonge kinderen veeleer geïnteresseerd zijn in baby’s dan in seksueel getinte thema’s. Het kan zelfs schadelijk zijn om op te jonge leeftijd zulke topics te bespreken. Als de ‘hoe worden baby’s gemaakt’-vraag rijst voor u denkt dat u kind er klaar voor is, kan u met volgende uitspraken een goede basis leggen (bestel hier meer boeken over dit onderwerp):
· “Voor je geboren werd, heeft God je moeder en vader uitgekozen. Hun liefde werd bezegeld door een persoontje zo klein – zelfs met een microscoop hadden we je toen niet kunnen zien – en zo speciaal. Helemaal in het begin, toen je mama nog niet wist dat jij er was, wist God al van jouw bestaan en hield Hij van je.”
· “Ieder van ons is uniek en onvervangbaar. Er is nooit iemand geweest en zal ook nooit iemand zijn zoals jij op de wereld.”
· “Je mama en papa hielden zoveel van elkaar dat God jou gemaakt heeft en in je mama’s buik plaatste.”
· “Ons leven is een echt wonder! Elke persoon in de wereld is een wonder, zo mooi gemaakt door God, en daarom moeten wij zorg dragen voor elk menselijk leven.”
Het is tijd dat we ons en onze kinderen wapenen tegen de cultuur van de dood! Laten we alle middelen aanwenden en ze goed voorbereiden!